Nicole Segers
Bloed en honing
Ontmoetingen op de grenzen van de Balkan.
‘Weet je wat Balkan betekent?’, vraagt Ajla, terwijl we met haarspeldbochten naar boven rijden. Ze buigt zich vanaf de achterbank naar voren. ‘Het komt van het Turks’, legt ze uit. Onder ons wordt Tetovo almaar kleiner. ‘Bal betekent honing en kan bloed.’ Ze glimlacht. ‘Wij zijn het land van bloed en honing.’
Al bijna twintig jaar trekken documentair fotograaf Nicole Segers en journalistiek schrijver Irene van der Linde door de periferie van Europa en maakten er een trilogie van.
Beschikbare werken
In de jaren negentig van de vorige eeuw viel Joegoslavië op gewelddadige wijze uiteen. Er ontstonden zeven nieuwe landen – die allemaal aanklopten bij de Europese Unie - en talloze nieuwe grenzen. In Bloed en honing, het derde deel van de trilogie, gaan ze op zoek naar de betekenis van deze grenzen door eenzelfde reis te maken als de Britse schrijver Rebecca West deed in haar magnum opus Black Lamb and Grey Falcon (1942)
In hun Volkswagen Golf rijden ze over doodstille wegen, dorre hoogvlaktes, door desolate dorpen en donkere rotskloven. Ze bezoeken steden met magische namen als Dubrovnik, Sarajevo, Skopje, Ohrid en Tirana. Interviewen de mensen die ze tegenkomen.
Ze verbeelden, in een uitzonderlijke samenspraak van fotografie en tekst, de wereld van gewone mensen met een buitengewone geschiedenis. Mensen die dromen, vechten, angstig zijn, worstelen met hun lot, met de versplintering van hun wereld, een gevaar dat ook elders in Europa samenlevingen bedreigt. Segers’ foto’s vertellen een verhaal van eenheid en scheiding, zichtbare en onzichtbare grenzen.
“Als je wilt weten wat er in Europa speelt, dan moet je naar de Balkan” aldus Nicole.
Winnaar Nederlandse Fotoboekenprijs 2021, categorie Beste tekst/fotoboek. Verkozen tot top tien mooiste fotoboeken van 2020 door de Volkskrant.